Γιώργος Χρ. Αναγνωστάκος
Σαν κεραυνός ήρθε το μαύρο μαντάτο του χαμού σου.
'Εφυγες νωρίς κι απρόοπτα, όρθιος σαν στρατιώτης στη μάχη.
Δεν προκάναμε να πιούμε το κρασί που λέγαμε μαζί με τον Κώστα και τη Μαρία, τις παραμονές του Συλλαλητηρίου.
'Ησουν...
Σαν κεραυνός ήρθε το μαύρο μαντάτο του χαμού σου.
'Εφυγες νωρίς κι απρόοπτα, όρθιος σαν στρατιώτης στη μάχη.
Δεν προκάναμε να πιούμε το κρασί που λέγαμε μαζί με τον Κώστα και τη Μαρία, τις παραμονές του Συλλαλητηρίου.
'Ησουν...
έντιμος, μαχητικός, αγωνιστής, δεν μάσαγες τα λόγια σου, διαυγής και καθαρός μέχρι τέλους.
Αδίκησες τον εαυτό σου, γιατί δεν σήκωνες μύγα στο σπαθί σου.
Αγέρωχος κι ατίθασος Μανιάτης.
Αδικήθηκες και δεν αδίκησες.
Σκληρός σε όλους και πιο πολύ σ' αυτούς που σε αγαπούσαν.
Πατριώτης κι ανυποχώρητος σε μια εποχή υποχωρήσεων κι ελιγμών.
'Αφησες πίσω σου τρία διαμάντια, τα παιδιά σου, που μαζί με την 'Αννα φέρατε κι αναθρέψατε με αρχές σ' αυτή τη ζωή.
Θα σε θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό φίλε Μάνο.
Μέχρι να ξανασυναντηθούμε.
Αδίκησες τον εαυτό σου, γιατί δεν σήκωνες μύγα στο σπαθί σου.
Αγέρωχος κι ατίθασος Μανιάτης.
Αδικήθηκες και δεν αδίκησες.
Σκληρός σε όλους και πιο πολύ σ' αυτούς που σε αγαπούσαν.
Πατριώτης κι ανυποχώρητος σε μια εποχή υποχωρήσεων κι ελιγμών.
'Αφησες πίσω σου τρία διαμάντια, τα παιδιά σου, που μαζί με την 'Αννα φέρατε κι αναθρέψατε με αρχές σ' αυτή τη ζωή.
Θα σε θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό φίλε Μάνο.
Μέχρι να ξανασυναντηθούμε.
