Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ – ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ: «ΜΑΘΕ ΠΑΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΝΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΞΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ»


ΠΡΟΣ : 1. Όλους τους Έλληνες
2. Υπουργό Παιδείας
3. Δήμαρχο Αθηναίων
4. Πρωθυπουργό
5. Κανάλι Ε

Γειά σας. Είμαι η Ρ., μητέρα ενός κοριτσιού 34 μηνών, πάλι άνεργη και αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας. Έχω αγανακτήσει πια και πιστεύω πως θα με καταλάβετε. Αυτή η επιστολή είναι ο μόνος τρόπος να διαμαρτυρηθώ πια στην πατρίδα μου.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια φτωχή γειτονιά της... 






Αθήνας πλέον υποβαθμισμένη περιοχή, που φιλοξενεί ένα από τα πρώτα μεταναστευτικά κέντρα του Δήμου Αθηναίων. Σαν παιδί δεν έπαιξα, η μητέρα μου που πλέον έφυγε για το τελικό της ταξίδι στους ουρανούς πριν 3 μήνες έκανε πάρα πολλές θυσίες για να ξεκινήσω να μαθαίνω αγγλικά σε φροντιστήριο στην Τρίτη δημοτικού και γαλλικά που είναι και η αγαπημένη μου γλώσσα στην Πέμπτη δημοτικού .Όταν τα άλλα παιδιά έπαιζαν εγώ διάβαζα. Ανάμεσα στο πιάνο και τα γαλλικά επέλεξα τα γαλλικά. Μαμά της είπα καλύτερα μια δεύτερη ξένη γλώσσα, είναι εφόδιο για να μην πεινάσω ποτέ. Από την Πέμπτη δημοτικού καταλάβαινα πόσο δύσκολα τα βγάζαμε πέρα και σκεφτόμουν το μέλλον μου. Με πολλές στερήσεις πλήρωσε η μητέρα μου φροντιστήρια και πέρασα με την πρώτη στην Γαλλική Φιλολογία Αθήνας ήταν η πρώτη μου επιλογή και μετά είχα βάλει και Νομική αλλά πίστευα ότι αναγκαστικά θα έπρεπε να λέω ψέματα και δεν μου άρεσε ποτέ το ψέμα, γι’αυτό αν και είμαι πολύ επικοινωνιακό άτομο και ελίσσομαι εύκολα δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω ούτε δικηγόρος ούτε πολιτικός .Δυστυχώς όμως παντρεύτηκα έναν άντρα που από μικρός λέει ψέμαται και τις περισσότερες φορές χωρίς ουσιαστική αιτία, φταίνε πιστεύω τα βιώματα του μέσα στην οικογένειά του αλλά δυστυχώς έτσι δεν βγαίνει άκρη. Αυτό ήταν μια παρένθεση της ιστορίας μου αλλά δυστυχώς αρκετές μανάδες ευνουχίζουν τους γιους.Τέλος η παρένθεση. Περιττό να σας πω ότι είχα επάρκεια διδασκαλίας από τα 16 μου ήμουν τότε παιδί φαινόμενο για την ηλικία μου είπαν στην μητέρα μου στο Γαλλικό Ινστιτούτο όταν πήγε να παραλάβει το SORBONNE 2 με βαθμό ASSEZ BIEN (ΑΡΙΣΤΑ). Σκέφτηκα να σπουδάσω και Γαλλική Φιλολογία για να έχω και τη δυνατότητα να διδάξω και σε δημόσιο σχολείο. Μετά λύπης μου διαπίστωσα το πρώτο έτος το χάλι του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Από πού να ξεκινήσω, την έλλειψη καθαριότητας, το διδακτικό προσωπικό που απορώ με ποια κριτήρια επιλέχθηκε μέχρι και αλκοολική καθηγήτρια είχαμε ή να σταθώ στο ότι μας στέλνανε σε συγκεκριμένα βιβλιοπωλεία να αγοράσουμε συγγράμματα .Και διαπίστωσα και το πώς βαθμολογούν οι περισσότεροι καθηγητές ή σε κόβουν με 4 ή σε περνάνε με 5 .Τρανταχτή απόδειξη έπεσε το ίδιο θέμα Ιούνιο και Σεπτέμβρη και έγραψα ακριβώς τα ίδια, την πρώτη φορά κόπηκα, τη δεύτερη πέρασα. Έχετε καμία λογική εξήγηση; Ήταν περίοδος που απεργούσαν οι καθηγητές και μπερδεύτηκε φαίνεται η αλκοολική καθηγήτρια. Οι παρακολουθήσεις δεν ήταν υποχρεωτικές εγώ ήμουν ήδη καθηγήτρια από πριν γιατί όταν αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο ξέχασα και αυτά που ήξερα, τα μαθήματα δεν αφορούσαν την σύγχρονη Γαλλία αλλά αυτή του παρελθόντος .Εμείς πώς θα φέρναμε τους μαθητές μας έτσι σε επαφή με την κουλτούρα μιας άλλης χώρας; Παρένθεση και αυτό ήταν .Επειδή προέρχομαι από φτωχή οικογένεια αν και σπούδαζα Αθήνα ήταν αρκετά τα έξοδα και με μια σύνταξη της μητέρας μου δεν γινόταν .Φιλότιμος ο πατέρας μου αλλά έμπλεξε και έπινε πολύ και πότε δούλευε πότε όχι, πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης .Ξεκίνησα να δουλεύω σε μια διαφημιστική εταιρεία ως προωθήτρια πιστωτικής κάρτας σε καταστήματα Τράπεζας. Το πρόγραμμα μου τότε; Το πρωί δούλευα στην τράπεζα ,κάποια απογεύματα δίδασκα ιδιαίτερα γαλλικών και κάποια άλλα μάθαινα ισπανικά στην πανεπιστημιακή λέσχη , σκέφτηκα κι άλλη ξένη γλώσσα για να μην πεινάσω ποτέ , αυτό κρατήστε το. Πήρα πτυχίο στα τέσσερα χρόνια, διάβαζα κυρίως τα βράδια για τις εξεταστικές και φυσικά πήρα και το πρώτο δίπλωμ α ισπανικών. Δεν κατάλαβα ούτε παιδική ζωή ούτε φοιτητική , πίστευα ότι τότε έκανα τις σωστές επιλογές για να μην πεινάσω ποτέ .Συγγνώμη αλλά εγώ δεν σπούδασα παντρευτική και όλη μέρα να κωλοβαράω. Η μάνα μου με έμαθε να είμαι ανεξάρτητη παρόλο που η ίδια ήταν εξαρτημένη μαζί μου. Στο τέταρτο έτος παρακολούθησα και σε ένα ιδιωτικό φροντιστήριο μαθήματα υπολογιστών που φυσικά τα πλήρωσα από την δουλειά μου στην οποία ανέχτηκα πολλά γιατί καταλαβαίνετε τώρα πως φέρονταν κυρίως οι γυναίκες διευθύντριες των καταστημάτων στα κοριτσάκια της προώθησης της κάρτας .Βρήκα αμέσως δουλειά μέσω αγγελίας σε μια θυγατρική γαλλικής εταιρείας στο Χαλάνδρι ως γραμματέας .Καταλαβαίνετε , πρώτη πήγαινα τελευταία έφευγα ούτε λόγω για πληρωμή σε υπερωρίες .Λέω πράγματα που παντού γίνονται και καλύπτονται δεν αποκαλύπτονται. Παράλληλα έκανα ιδιαίτερα γαλλικών και δούλεψα και για λίγο σε φροντιστήριο για ψίχουλα, κάλυψα μια θέση που έμεινε κενή για λίγους μήνες .Τα παιδιά με λάτρεψαν κι εγώ από μικρή λατρεύω τα παιδιά, δεν ήθελα να τα βλέπω να κλαίνε ή να στερούνται και τους έπαιρνα εγώ, μάλλον αρχές από το κατηχικό, πάντα ήμουν πιο φιλότιμη και πιο ευαίσθητη από τη μάνα μου, αυτή είχε γίνει σκληρή λόγω δουλειάς, 21 χρόνια νοσοκόμα .Όταν έγινα μάνα κατάλαβα τι τράβηξε για να με μεγαλώσει .Το μεγαλύτερο ποσοστό του τι άνθρωποι θα γίνουμε το οφείλουμε κυρίως στη μάνα μας και στην οικογένειά μας . Τελοσπάντων, δούλεψα και σε άλλες εταιρείες που φυσικά ήθελαν ξένες γλώσσες και υπολογιστή αλλά ποτέ δεν πλήρωσαν γιαυτά. Ήμουν γραμμένη και στην επετηρίδα των εκπαιδευτικών ιδιωτικής εκπαίδευσης. Πάντα είχα πρωινή δουλειά και φρόντιζα να κάνω και ιδιαίτερα για να βοηθήσω τη μητέρα μου .Αν και ντρεπόμουν να φέρω φίλες μου στο σπίτι, τελικά χαίρομαι που μεγάλωσα και έζησα σε μια παλιά μονοκατοικία με αυλή κι έναν τεράστιο φίκο μέχρι τα 27 μου που πέθανε ο πατέρας μου και το δώσαμε αντιπαροχή μου .Δυστυχώς το παιδί μου δεν θα ζήσει σε αυλή αλλά σαν θηρίο κλεισμένο στο κλουβί διαμέρισμα . Σχεδόν δέκα χρόνια δούλεψα στην ίδια εταιρεία οπότε είχα επαναπαυτεί και αναλόγως διαμόρφωσα τη ζωή μου .Ένα θα σας πω ,τις καλές εποχές όταν πρωτοπήγα έπαιρνα τον ίδιο μισθό με μια αλλοδαπή που δεν ήξερε σχεδόν ούτε να μιλήσει ελληνικά παρά χρησιμοποιούσε την μητρική της γλώσσα γραπτώς για επικοινωνία με το εξωτερικό .Εγώ όμως ήξερα ελληνικά ,αγγλικά , γαλλικά , ισπανικά και υπολογιστή και έκανα τα πάντα σχεδόν .Μάθε παιδί μου γράμματα έλεγε η μάνα μου . Κι άλλη απογοήτευση τότε .Παράλληλα δούλεψα και σαν εξωτερικός συνεργάτης μεταφράστρια , ήταν πολύ δύσκολο να παραδόσω στην ώρα μου γιατί δούλευα τα πρωινά και όχι πάντα οκτάωρο φυσικά όπως γίνεται παντού και πολλές φορές χρειαζόταν και τηλεφωνική επικοινωνία κι εκτός ωραρίου . Κι ερχόμαστε στο σήμερα. Η εταιρεία έκλεισε πέρυσι έμεινα στο δρόμο .Μάθε παιδί μου γράμματα και δεν θα πεινάσεις .Τώρα θα θίξω κι άλλο κλάδο αυτόν της υγείας, χρειάστηκε να κάνω επέμβαση , 500 Ε η ταρίφα το φακελάκι, αναγκάστηκα να πουλήσω κάποια ηλεκτρικά της μάνας μου αφού έμενε πια μαζί μας, είχα ήδη χωρίσει. Έχω ακριβώς ένα χρόνο που τρέχω σε συλλόγους στήριξης οικογένειας. Παντού έχουν προτεραιότητα οι μετανάστες όλων των εθνικοτήτων ακόμη και στους παιδικούς σταθμούς .Δεν ήμουν ποτέ ρατσίστρια μεγάλωσα με τους τούρκους στην περιοχή μου και είμαστε πάντα αγαπημένοι και ποτέ τσακωμένοι. Στους διάφορους φορείς που τρέχω οι υπόλοιπες εθνικότητες μιλάνε με πολύ θράσος και μίσος για την πατρίδα μου αλλά αυτή τους στηρίζει, όλοι οι Έλληνες μαζί. Φανταστείτε ότι επειδή μου αρέσει να βοηθάω τους συνανθρώπους μου έκανα αίτηση για δουλειά και στα μεταναστευτικά κέντρα και στους γιατρούς χωρίς σύνορα .Δυστυχώς όμως επειδή δούλεψα με σύμβαση για 5 μήνες σε μια ιδιωτική εταιρεία έχασα τα μόρια ανεργίας μου .Τιμωρούμαι επειδή δούλεψα και δεν έκατσα με σταυρωμένα χέρια .Έγινα συνειδητοποιημένα μάνα και ορκίστηκα ότι θα κάνω τα πάντα για να προσφέρω στο παιδί μου τα απαραίτητα. Αν δεν ήμουν άξια να μην γινόμουν μάνα. Δεν επέλεξα εγώ να καταλήξω έτσι και να νιώθω ξένη στην πατρίδα μου διότι τελικά μόνο οι ξένοι λαμβάνουν επιδόματα. Η πρόνοια του δήμου; θα μου απαντήσει σε 6 μήνες για το αν θα λάβω επίδομα απροστάτευτου τέκνου .Επίδομα από τον ΟΑΕΔ δεν δικαιούμαι γιατί δεν συμπλήρωσα ένσημα. Κάρτα αλληλεγγύης το καινούριο πρόγραμμα που ξεκίνησε πιλοτικά σε κάποιους δήμους, δυστυχώς δεν έχει ενταχθεί ακόμη ο δήμος της Αθήνας. Ο Ο ΓΑ δεν μου έδωσε το μέγιστο του οικογενειακού επιδόματος επειδή αποτελεί τεκμήριο το σπίτι μου .Και όπως είπα πέρυσι σε μια κοινωνική λειτουργό το παιδί μου τι θα φάει; Θα κόψω το ντουλάπι να το μαγειρέψω Εγώ όμως πλήρωσα κανονικά την δόση εφορίας της νεκρής μητέρας μου, θα πληρώσω τον ΕΝΦΙΑ κανονικά και τις υπόλοιπες δόσεις της μητέρας μου. Για τη ΔΕΗ που έχει φτάσει στα ύψη και χρωστάω πολλά ευτυχώς μου έδωσε ένα ποσό ένας μη κοινωφελής οργανισμός .Εσείς κύριε Δήμαρχε, κύριε Υπουργέ, κύριε Πρωθυπουργέ τι θα κάνετε για εμένα και το μωρό παιδί μου ;Δεν θα ξενιτευτώ για να πάρω τα επιδόματα που παίρνουν στο εξωτερικό γιατί αγαπάω την πατρίδα μου και θα μείνω εδώ με το παιδί μου να παλέψω για αυτήν.
Η ώρα είναι 2.30 το βράδυ ,βούρκωσαν τα μάτια μου γιατί παλεύω από μικρό παιδί ,δεν μου ήρθε τίποτα βολικό στη ζωή μου και ποτέ δεν είχα μπάρμπα από την Κορώνη και με πνίγει το δίκιο .Και ποια είναι η κατάληξη μου ;Να μην μπορώ να ζήσω το παιδί μου και να ζήσω με αξιοπρέπεια γιατί πάντα δούλευα ποτέ δεν βρήκα κάτι έτοιμο .Και η εργασιακή σύμβουλος του ΟΑΕΔ και ο εργασιακός της ΜΚΟ που πηγαίνω μου έδωσαν συγχαρητήρια για το βιογραφικό μου, την εμπειρία μου, τη δύναμή μου, τον επικοινωνιακό χαρακτήρα μου αλλά κυρίως για την σπίθα μου στα μάτια μου που δηλώνει όρεξη για δουλειά, ενέργεια, είμαι πολύ νέα για να το βάλω κάτω. Λύγισα για λίγο όταν έτρεχα επί 1 χρόνο τη μάνα μου στα νοσοκομεία, με πάρκινσον,κατάθλιψη, φοβίες, πλήρωνε ένα σωρό χάπια, πλήρωνα αποκλειστικές και στο τέλος σε ίδρυμα. Λύγισα την τελευταία φορά που την αντίκρισα κατάκοιτη στο κρεβάτι του ιδρύματος αν και ΛΕΩΝ, σκληρό καρύδι λένε ότι είμαι λύγισα .Είχε σωληνάκι στη μύτη για να τρώει κατάκοιτη, αυτή που 21 χρόνια πρόσφερε στους συνανθρώπους της τώρα δεν μπορούσε ούτε να συντηρήσει τον εαυτό της .Ξέρετε τι της είπα γιατί το ένιωθα ότι δεν θα την ξανάβλεπα; Μάνα δώσε μου την ευχή σου να βρω δουλειά πάλι να μεγαλώσω το παιδάκι μας. Δεν έβγαινε η φωνής της και μου άπλωσε τα χεράκια της δειλά και προσπάθησε να με κοιτάξει με το απλανές βλέμμα και τα ματάκια της που έγιναν κουμπότρυπες πια. Ακούμπησα τα χεράκια της , πήρα την ευχή της .Λύγισα για πρώτη φορά στη ζωή μου, έχασα το στήριγμά μου για όλα. Αν έχεις ευχή μάνας διάβαινε έλεγαν οι παλιοί. Μία ζωή χάθηκε, μια άλλη όμως άνθισε, το μπουμπουκάκι μου η κόρη μου που θα παλέψω για αυτήν όπως έκανε και η μάνα μου για εμένα. Τελικά τη σημερινή εποχή για να συντηρηθείς θες λεφτά, όταν αρρωστήσεις θες λεφτά και όταν πεθάνεις πάλι λεφτά θες.

ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΘΕΛΩ ΑΠΟ ΕΣΑΣ; ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΔΑΝΕΙΚΑ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ. 

2. Κύριε Υπουργέ της Παιδείας. Ζητώ μια συνάντηση μαζί σας για να συζητήσουμε για οποιαδήποτε θέση εργασίας είτε ως εκπαιδευτικός είτε ως διοικητική υπάλληλος. Είμαι στον πίνακα αναπληρωτών καθηγητών ΠΕ05 θέση 108, εκεί θα βρείτε και τα πλήρη στοιχεία μου. Δεν δημοσιεύω ονόματα γιατί θέλω να προστατεύσω το ανήλικο τέκνο μου. Το θεωρώ άδικο και αντισυνταγματικό να μην μοριοδοτούμαι ως μονογονεϊκή με ανήλικο τέκνο όπως γίνεται στις προκηρύξεις του ΟΑΕΔ
3. Κύριε Δήμαρχε. Ζητώ μια συνάντηση μαζί σας για να συζητήσουμε για οποιαδήποτε θέση εργασίας είτε ως εκπαιδευτικός είτε ως διοικητική υπάλληλος .Επίσης για να σας ενημερώσω ότι περιμένω να επισπεύσετε την απάντηση για το επίδομα απροστάτευτου τέκνου από τη ν Πρόνοια και επειδή είναι άδειες σχεδόν οι αποθήκες του Κόμβου να με ενημερώσετε για άλλες κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου σας .Μέχρι στιγμής συμπεραίνω ότι ο δήμος σας είναι αυτός με τις λιγότερες παροχές
4. Κύριε Πρωθυπουργέ. Ζητώ μια συνάντηση μαζί σας για να συζητήσουμε για οποιαδήποτε θέση εργασίας είτε ως εκπαιδευτικός είτε ως διοικητική υπάλληλος.
Επίσης να συζητήσουμε ότι θεωρώ αντισυνταγματικό και άδικο να παίρνουν ποσοστό της σύνταξης θυγατέρες δημοσίων υπαλλήλων με συγκεκριμένα ηλικιακά κριτήρια .Δείτε το νόμο σε συνεργασία με το λογιστήριο του κράτους για τις θυγατέρες με συνεναινετικό διαζύγιο αλλά συγκεκριμένα ηλικιακά κριτήρια .Για εμένα δεν είναι θέμα απλά ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
5. Κανάλι Ε -Αγαπητή Σοφία θα ήθελα να δημοσιευθεί ή αν γίνεται να αναγνωσθεί από εμένα χωρίς να φαίνεται το πρόσωπό μου γιατί δεν θέλω να εκθέσω το ανήλικο τέκνο μου στη δημοσιότητα. Πιστεύω ότι αυτή η κατάθεση ψυχής –διαμαρτυρία αγγίζει όλους τους Έλληνες του εσωτερικού αλλά και αυτούς που ξενιτεύτηκαν.
1. Όλους τους Έλληνες - Πατήστε like ή δημοσιεύστε το με όποιον τρόπο θέλετε εσείς γιατί πιστεύω ότι σας αγγίζει αυτή η κατάθεση ψυχής και θα με βοηθήσετε να βρω το δίκιο μου. Το ξαναλέω. ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΔΑΝΕΙΚΑ ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ. Δυστυχώς έχασα τα μόρια συνεχόμενης ανεργίας που είχα.

Σας ευχαριστώ όλους εκ των προτέρων
Μια άνεργη Ελληνίδα μάνα που παλεύει μόνη της κυριολεκτικά για την επιβίωση του παιδιού της και δεν έχει πραγματικά κανέναν άλλο συγγενή παρά μόνο το παιδί της